foto's: 21
In een rustig meertje, ergens midden in het bos, leefde eens een kikker, hij kwaakte er op los. Een meisje met gekrulde haren, gouden kroon en zilveren hesje, speelde met haar gouden bal, het was een echt prinsesje. Haar vader, de koning, had gezucht, "oh liefje", doe toch rustig aan, maar het meisje luisterde niet, en was toch aan het ballen gegaan. Hoger en hoger ging de bal, telkens kwam hij ook weer neer. Maar prinsesje, pas toch op! Dadelijk valt hij in het meer! Plons! Het meisje, verdrietig, keek in het rond. Wat moest ze nu beginnen? De bal lag in het diepe meer en zij kon niets verzinnen. Verslagen keek ze naar het meer. Terwijl zij zat, zo aan de kant. Een kikker zwom snel naar haar toe en vroeg: wat is er aan de hand?
Het prinsesje vertelde het verhaal en begon nu zacht te huilen. De kikker zei: ik help je wel! Waar wil je de bal tegen ruilen? Oh, alles wat je wilt, riep het prinsesje uit, want zij wilde graag de bal terug. Ik help je, zei de kikker, als... en daarna zei hij vlug: als je me meeneemt naar je huis. Je vriendje wil ik worden. Laat mij slapen in je bed en eten van je borden. Zeker, zeker, riep de prinses. De kikker had niets in de gaten. Met haar bal rende ze naar het paleis en de kikker had ze achtergelaten. Een klop op de deur, wie zou dat zijn? ’s Avonds, bij het avondeten. Een lakei bracht een kikker binnen. Het meisje was hem helemaal vergeten!
De kikker kwaakte boos: "Je vriendje wil ik worden". Laat mij slapen in je bed en eten van je borden. "Wel wis en waarachtig", zei de koning toen. "Wat je beloofd hebt, moet je ook doen!" En zo mocht de kikker zitten op het randje van haar bord. Hij at zijn buikje rond en liet zich vallen in haar schort. Samen gingen ze naar boven. "Nu wil ik slapen, je hebt het beloofd!" Het prinsesje ging liggen onder haar deken en de kikker zat naast haar hoofd. Een kusje voor het slapen gaan; dat is alles wat ik wil! Het meisje vond het moeilijk, ze deed het toch. Een lichtflits, een gil! Op haar kussen, ’t is echt waar, zat een knappe jongeheer. Ik was betoverd door een heks, ik moest zwemmen in het meer. Een vieze kikker moest ik zijn, alleen een kus kon mij bevrijden. Nu wil ik met je trouwen en zorgen voor betere tijden! Zo zie je maar; je moet doen wat je belooft. Misschien trouw je ooit met een prins, als je er maar in gelooft!
Het prinsesje vertelde het verhaal en begon nu zacht te huilen. De kikker zei: ik help je wel! Waar wil je de bal tegen ruilen? Oh, alles wat je wilt, riep het prinsesje uit, want zij wilde graag de bal terug. Ik help je, zei de kikker, als... en daarna zei hij vlug: als je me meeneemt naar je huis. Je vriendje wil ik worden. Laat mij slapen in je bed en eten van je borden. Zeker, zeker, riep de prinses. De kikker had niets in de gaten. Met haar bal rende ze naar het paleis en de kikker had ze achtergelaten. Een klop op de deur, wie zou dat zijn? ’s Avonds, bij het avondeten. Een lakei bracht een kikker binnen. Het meisje was hem helemaal vergeten!
De kikker kwaakte boos: "Je vriendje wil ik worden". Laat mij slapen in je bed en eten van je borden. "Wel wis en waarachtig", zei de koning toen. "Wat je beloofd hebt, moet je ook doen!" En zo mocht de kikker zitten op het randje van haar bord. Hij at zijn buikje rond en liet zich vallen in haar schort. Samen gingen ze naar boven. "Nu wil ik slapen, je hebt het beloofd!" Het prinsesje ging liggen onder haar deken en de kikker zat naast haar hoofd. Een kusje voor het slapen gaan; dat is alles wat ik wil! Het meisje vond het moeilijk, ze deed het toch. Een lichtflits, een gil! Op haar kussen, ’t is echt waar, zat een knappe jongeheer. Ik was betoverd door een heks, ik moest zwemmen in het meer. Een vieze kikker moest ik zijn, alleen een kus kon mij bevrijden. Nu wil ik met je trouwen en zorgen voor betere tijden! Zo zie je maar; je moet doen wat je belooft. Misschien trouw je ooit met een prins, als je er maar in gelooft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten